آیا دلیلی وجود داره که مردم دربارهی تبلیغ شما، داستان‌تون، محصولات و خدمات‌تون با بقیه صحبت کنن؟ یکی از راه‌های جذب سریع و نسبتا کم هزینه‌ی مخاطب، تولید محتوایی همگیر یا به عبارتی ویروسی هست. باید سعی کنیم با حفظ اثربخشی و کیفیت محتوا ، سوژه‌ای برای ویروسی شدن پیدا کنیم. یعنی در عین همه‌گیر شدن محتوا، پیام تبلیغاتی هم منتقل بشه.
همون‌طور که می‌دونید تولید محتوای ویروسی کار بسیار دشواری هست و شما هیچ وقت از ویروسی شدن محتواتون مطمئن نیستین! چنانچه برانگیختن احساس مخاطب یکی از راه‌های رسیدن به محتوای ویروسی هست اما هر محتوای احساسی لزوما ویروسی نمیشه!
با وجود اینکه هیچ مجموعه قوانین قطعی برای رسیدن به محتوای ویروسی وجود نداره باید سعی خودمون رو بکنیم که محتوایی با ارزش کاربردی بالا تولید کنیم که مطلبی به مخاطب یاد بده یا مخاطب رو سرگم و شگفت‌زده کنه، احساسات او رو برانگیخته کنه و یا به اشتراک‌گذاری محتوا براش اعتبار اجتماعی بیاره... همه‌ی این موارد می‌تونه منجر به ویروسی شدن محتوا بشه.
پس از شروع همه‌گیری، اون محتوا به مرور عمومیت پیدا میکنه، یعنی همه دربارش حرف می‌زنن، عمومیت یک موضوع منجر به اعتبارش میشه، حالا اگر این بین چهار تا چهره‌ی محبوب و اینفلوئنسر هم همراه بشن که دیگه هیچی... می‌بینید که کاربرا یکی پس از دیگری جذب این جریان میشن و محتوای شما رو به اشتراک می‌ذارن. وقتی همه دربارهی یک محصول، تجربه و یا خدمت حرف می‌زنن ناخودآگاه برای داشتنش برنامه‌ریزی هم می‌کنن.گاهی ایده‌ی همه‌گیری از خود محصول آغاز میشه، گاهی در بسته بندی ایده‌ی نابی به ذهنمون می‌رسه، گاهی هم هیچکدوم از اینها نیست، محتوایی تولید می‌کنیم که وایرال (ویروسی) میشه و در نهایت مخاطب رو با محصول و خدمات ما آشنا میکنه... همه‌ی اینها می‌تونه شکلی از همگیری باشه...