"دارونما" به دارو و درمانی گفته میشه که فاقد هرگونه ارزش درمانی هست! به عبارتی جعلی هست! پس به چه دردی میخوره؟ برخی از پزشکان در کنار تجویز داروهای واقعی و موثر تعدادی قرص دارونما رو هم برای بیمار مینویسن با این عنوان که این قرصهای جعلی قراره درد بیمار رو تسکین بده و یا دورهی درمان رو کوتاهتر کنه... با این کار ذهن بیمار شرطیسازی میشه و با مصرف دارو انتظار داره درد کاهش پیدا کنه... جالب اینجاست که نتیجه میده! ذهن تاثیر قرصهای جعلی رو میپذیره و به تسکین درد کمک میکنه!
حالا این چه ارتباطی به بازاریابی داره؟ البته که قرار نیست ما دارونما بفروشیم! و هر چی که به مشتری ارائه میکنیم باید معتبر باشه و انتظارات او رو برآورده کنه. اما در راستای برآورده کردن همین انتظارات، در کنار محصول واقعی میتونیم دارونماهایی هم داشته باشیم.
یعنی چطوری؟
ببینید این جمله رو حتما شنیدید که میگن " هیچ ارزانی بیعلت نیست و هیچ گرانی بیحکمت" یا مثلا میگن "هر چقدر پول بدی، همون قدر آش میخوری"... این جملات نشان از باور مخاطب هست که هر چی یک کالا گرانتر باشه با کیفیتتر و بهتره... میدونیم که لزوما اینطور نیست اما این یه باور ذهنیه... حالا گاهی افزایش قیمت میتونه حکم دارونما رو برای مشتری داشته باشه... یعنی محصول همون محصوله و کیفیتش تغییری نکرده اما بالا بودن قیمت عرضه یا افزایش قیمت در طول زمان این تصور رو به وجود میاره که حتما خوبه!
جالبه بدونید گاهی افزایش قیمت کالایی که فروش نمیره باعث افزایش فروشش میشه! یا اثربخشی نوشیدنی انرژی زا در زمانی که قیمتش بالا باشه بیشتر از زمانی که تخفیف خورده! در این دو مثال قیمت حکم دارونما رو داره و فرصتی میده داروی اصلی (محصول) نیاز مشتری رو برآورده کنه...
این مطلبی که گفتم خیلی مهمه! شاید فرصتی شد در پستهای بعدی بیشتر بهش پرداختم!